Bir gün atölyeden çıktım eve gideceğim,
ev de biraz uzak taksi tuttum.
Taksici koymuş Ahmet’in kasetini
bir parça bitiyor, bir daha sarıyor.
Ben arkada heyecandan ölüyorum.
Mutluyum böyle nasıl, kendimden geçmiş
vaziyetteyim.
Taksici, ‘Abi kusura bakma kafanı şişirdim’,
yok dedim estağfurullah, rahat ol çal.
‘Yav’ dedi, ‘Şerefsiz amma güzel yazmış
öyle değil mi ağabey?
Ben de dedim ki he öyle vallah
Bilmiyor ki o şerefsiz arkada oturuyor
İşte o taksicinin çok beğendiği parça.
Hani benim sevincim nerde;
Bilyelerim, topacım
Kiraz ağacında yırtılan gömleğim?
Çaldılar çocukluğumu habersiz
Penceresiz kaldım anne
Penceresiz kaldım anne
Uçurtmam tel örgülere takıldı
Hani benim gençliğim nerde?
Ne varsa buğusu genzi yakan
Ekmek gibi, aşk gibi
Ah, ne varsa güzellikten yana
Bölüştüm, büyümüştüm
Bu ne yaman çelişki anne
Bu ne yaman çelişki anne
Kurtlar sofrasına düştüm
Hani benim gençliğim anne?
Yusuf Hayaloğlu
Anısına saygıyla..
