Gel gönül ol Hak yolu ara
Eğri yolu dilersen ana varamam
Cennet yakınımdır dolanma nâra
Can tatlıdır cehennemde yanamam
Hakk’dan ne gelürse sen de râzı ol
İlm-i hakikate özün eyle kul
Eğer derdli isen gez Lokman’ı bul
Değme tabiplerden yara saramam
Rızkın veren Ali’dir kefilim dersin
Niçün dünya içün sen de gam yersin
N’oluri’tikadabağlanup dursan
İ’tikadsız ben de Hakk’ı bulamam
Devlet-i dünyâyı veren bir kişi
Ahd evin koy cehdi çekme teftişi
Gülşen bahçesine sokarsın kışı
Yaz bahar olmayan yerde duramam
Söylerim sözümü söyleden pirdir
Cümlenin rızkını veren bir nurdur
Dağı dağa çalsan nasibin birdir
Kismetimden artık lokma yiyemem
İkrârimânhakdır mekânı kande
Aslı bir gevherdir gezer her canda
Ademe hor bakup gezme yabanda
Ademsiz muhabbet gülün deremem
Bilûr misin âdem nurdan süzüldü
Yetmiş iki millet ondan düzüldü
Tâ ezelden ismim NOKSANÎ yazıldı
Cümle kusur bende ilde aramam.