Değerli can Alper Çağlayan dan alıntı.
Çok sevdiğim ve beni derin düşüncelere sevkeden Seyyîd Süleyman’ın bir deyişini paylaşmak istedim…
Güvenme fâniye, hem mâsivâya
Sonu yok, dünyayı terk eden bir gün
Evlat, devlet benim diye gam çekme
Malını yâd ele kor giden bir gün.
Niceleri menim diye boyladı
Ârif olan lâl-i güfer toyladı
Hükmü taht-ı Süleyman’ı neyledi
Gemiyi ummâna gark eden bir gün.
Ârifler özünü her dem sitemler
Gelin bu sözümü dinlen âdemler
Vefâsız dünyaya yaptığın damlar
Tâcı, tahtı, köşkü kor giden bir gün.
Seyredegör karanlığın yolunu
Vefâsız dünyanın vardır ölümü
Burada açagör cennet yolunu
Yalıncak dalkılıç harp eden bir gün.
Eriş bir gerçeğe özünü bağla
Zübdeyle sözünü doğruyu söyle
Süleyman yüzünü sen turâb eyle
Bir yâr bul, ağyârı kor giden bir gün.
