Ümit Özdağ… Siyasi bir kararla tutuklandı, haksız yere dört ay cezaevinde kaldı.
Sadece partisi değil, sağcı-solcu demeden bütün muhalefet ayağa kalktı.
Diğer partilerin genel başkanları onun için defalarca önce adliyeye, sonra da Silivri’ye gitti.
★★★
O artık özgür…Fakat ne yazık ki daha tahliyesinin üzerinden iki hafta bile geçmeden “vefanın semt adı olmaktan başka bir anlamı kalmadığını” bir kez de o öğretti.
En zor günlerinde yanında olanların yanında olmadı.
CHP’nin önceki akşam Saraçhane’de düzenlediği “100 Karası” isimli eyleme katılmadığı gibi, hiçbir Zafer Partisi üyesinin de katılmamasını istedi.
★★★

İstanbul’daki ilçe başkanlarına gönderdiği mesajda, “Bugün yapılacak CHP’nin Saraçhane’deki etkinliğine Zafer Partisi teşkilatlarından hiç kimse katılmayacaktır” dedi.
V Daha sonra da İsmail Saymaz’a bir açıklama yaptı ve “Bu, CHP mitingi, bizim değil” dedi…
★★★
Yazık… Gerçekten çok yazık! Bu sözler bir “balon”un daha patladığını gösteriyor.
Aylar boyunca senin için Silivri’ye akın eden CHP Genel Başkanı, yardımcıları ve diğer parti yöneticileri, “Ümit Bey, Zafer Partisi’nin Genel Başkanı, bizim değil” dedi mi?
Tam tersine, buldukları her fırsatta, “Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ya hiçbirimiz” diye bağırmadılar mı?
★★★
Ümit Özdağ ilk değil… Daha önce de Silivri’de ömür törpüleyen ama serbest bırakıldıktan sonra 180 derece değişen parti genel başkanları görmedik mi?
Bir numaralı iktidar karşıtıyken, Saray goygoycusu olanları hatırlatmaya gerek var mı?
Ne yalan söyleyeyim; bu döneklik hepsine yakıştı…
★★★
Ne “Solcuyum, Atatürkçüyüm” diyerek Yeni Osmanlıcılığa soyunanlar…
Ne Altılı Masa’dan kalkıp Saray’a ziyarete gidenler…
Ne de CHP kontenjanından hayal bile edemeyeceği milletvekilini Meclis’e sokup, “Bu ittifak bize yaramadı” diyen nankörler beni şaşırttı.
Ama.. Ümit Özdağ’dan daha omurgalı olmasını, kendisine yapılan dostluğu, verilen desteği bu kadar kısa bir sürede unutmamasını beklerdim.
Oysa, içeriden çıkalı daha iki hafta bile olmadan, “Bu, CHP mitingi, bizim değil” diyerek ihanetini ilan etti..
Hiç bozulmasın… Bunun arkasından bir de Zafer Partisi’nin Cumhur İttifakı’na katıldığını açıklarsa… Hiç şaşırmam!
Unutulmasın; güven cam gibidir. Kırılınca, biter!
☆ 3 Temmuz 2025 Korkusuz ~MUSTAFA MUTLU~

23 Mayıs 2010’da, Genel Başkan seçildi.

Genel Başkan adaylığı o günün parti yönetimi için tam bir sürprizdi. Gizlice kurgulanmış, sinsice planlanmış ve TV ekranlarından kendisi tarafından açıklanmıştı.

Yeni bir rüzgârla CHP’yi iktidara taşıyacağını sananlar, ona “sakin güç” ve “Gandi Kemal” adını vermişlerdi. Tüm anketler uçuşa geçmiş, Gandi Kemal ile CHP’nin % 40’larla iktidara yürüdüğü algısı topluma egemen kılınmıştı.

O günlerde CHP’de MYK üyesiydim. Sürecin tam ortasında bu yeni senaryoyu izliyordum.

Gandi Kemal, kendisini Genel Başkanlığa taşıyan ekibi tam 7 ay sonra tasfiye etti.

Genel Başkan olarak ilk sınavı Anayasa Değişikliği Referandumu oldu. Referandum sürecinde izleyeceği siyasi çizgi de ortaya çıkmaya başlamıştı. Tunceli Mitinginde “ herkese genel affın yolu açılsın” mesajını verdiğinde kafalardaki soru, “Öcalan’a da mı? “ olarak çakılı kalacaktı.

Ardından “türbana özgürlük” çağrıları birbirini izlemeye başladı. O günlerde üniversitelerde türban yasağı devam ediyor ve AKP, bunu kaldırmaya cesaret edemiyordu. Kılıçdaroğlu ise çağrıları ile AKP’nin önünü açıyordu.

Oysa 2008’de CHP, “türban” la ilgili Anayasa değişikliğini Anayasa Mahkemesine taşımıştı. Bu başvuru dilekçesinin altında Kemal Kılıçdaroğlu’nun da imzası vardı.

12 Eylül 2010’da Referandum oylaması yapıldı. Ancak Kılıçdaroğlu oy kullanamadı. Çünkü Yerel seçimlerde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan adayı olarak gösterdiği Kağıthane’ deki ikametgahta artık başka bir aile oturduğu için kayıttan düşmüştü.

Bir Genel Başkanın oy kullanamadığı bu skandal da çabuk unutuldu…

Referandum sonrasında Avrupa’nın yolunu tuttu. Berlin’de Alman Sosyal Demokrat Partisinin toplantısına katıldı ve AKP’ye 2008’de açılan kapatma davasında “laiklik karşıtı eylemlerin odağı olmaktan” aldığı cezayı görmezden gelerek “Türkiye’de laikliğin tehlikede olduğunu düşünmüyorum” dedi. Ardından da türbana özgürlükten bolca söz etti.

Aynı günlerde sadece türbanın değil, tarikatların da önünü açma girişimini başlatmıştı. Akşam Gazetesine verdiği röportajda “ Tarikat zaten yol demektir. Belli yolda bir araya gelen insanlar inançlarını paylaşıyorlar. Saygılı olacağız” diyerek, tarikatları meşru ilan ediyordu. Sonraki yıllarda da tarikatların “sivil toplum örgütü olduğu” defalarca vurgulanacak hatta 2011’de açıklanan Sivil Toplum Raporunda; Tarikatların “ başta toplumsal dayanışmayı geliştirmek olmak üzere, bireylerin yalnızlaşmasını önleyen ve manevi doyuma ulaşmasını sağlayan önemli faaliyetler yürütmekte oldukları” ifade edilecekti.

FETÖ Darbe girişimi öncesinde Abant Toplantılarına partinin üst düzey isimlerinin katılımı ve çağrıcılar arasında yer alanların Kılıçdaroğlu tarafından Parti Meclisi Listesinde yer alması fakat delege tarafından elenmesi de bilinen gerçeklerdi.

Günümüzde yeni yönetimin partinin genetik yapısıyla oynadığını iddia eden Kılıçdaroğlu, kendi döneminde özellikle laik eğitimi ortadan kaldıran 4+4+4 yasasının görüşmelerinde milletvekillerine “laiklik vurgusu” yapmamaları talimatını vermekle kalmayıp, “Atatürk’ün askerleriyiz” sloganını yasaklayacak kadar da ileri gitmişti.

Artık CHP Genel Merkezinin kapıları Atatürkçülere değil, Atatürk’e “Kefere Kemal” diyenlere açılmaya başlamıştı.

Atatürk’ü katliamcı ilan etmek, ulusalcılığı ırkçılık saymak, ulusalcılardan kurtulmayı hedeflemek Genel Başkan katında övgüye değer görülmenin nedenleri olmuştu. Bunları eleştirmek ise grup toplantılarında genel başkan tarafından tehdit almak için yeterliydi.

2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adaylığı CHP’nin bağrına bir hançer saplandı. Cumhurbaşkanlığı Recep Tayyip Erdoğan’a armağan edilirken, seçmene “tıpış tıpış sandığa gitmek” talimatı verildi.

CHP dönüşüyordu. Atatürk’ün partisinden geriye kalan sadece amblemiydi…

2017 Referandumunda mühürsüz oy pusulalarının sayılmasına itiraz, yine Kılıçdaroğlu tarafından engellenerek yaşadığımız hukuksuz dönemin kapıları kıl payı farkla açılmıştı.

Bu acılı dönem tam 13 yıl, pervasızca sürdürüldü. Sayısız olay yaşandı.

2023 Seçimlerinde kurulan 6’lı masa ile oy tabanı olmayan siyasi partilere verilen 39 milletvekilliği karşılığında Kılıçdaroğlu’nun Cumhurbaşkanı adaylığı adeta satın alındı ve seçilecek adayla yola devam etme fırsatı yok edildi.

Kılıçdaroğlu Dönemi CHP’nin CHP’sizleştirildiği, ilkelerinden, ideolojisinden koparıldığı ve genetik bir imha operasyonuna tabi kılındığı bir dönem olmuştur.

Girdiği tüm seçimleri kaybeden Kılıçdaroğlu şimdi, kendi döneminde seçilen delegeler, PM üyeleri, Belediye Başkanları ve Milletvekilleri ile yapılan 38. Kurultay’ı “Şaibeli” ilan ederek başladığı işi bitirmek için yola çıkmıştır.

CHP’nin Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurucu partisi olarak taşıdığı “Kuruluş Doktrininine” sahip çıkma görev ve sorumluluğunu görmezden gelerek sürdürdüğü 13 yıllık Genel Başkanlık döneminin yarattığı ağır tahribat yetmemiş olmalı ki şimdi CHP’nin 1977’den bu yana yakaladığı en büyük yükselişe zarar vermek için kolları sıvamıştır.

Ancak deniz bitmiştir…. Genel başkanlığı döneminde yapılan tüm yanlışlara karşın kendisine CHP seçmeninin açtığı kredi de tükenmiştir.

CHP tabanı, Kılıçdaroğlu’na 13 yıl boyunca hiçbir genel başkana göstermediği desteği vermiş, içi yanarak, yüreği burkularak da olsa sandıkta onu yalnız bırakmamıştır.

Oysa bugün durum farklıdır.

CHP yaralıdır. CHP acılıdır.

CHP iktidara yürümekte ve milyonlar bu umutla meydanlara akmaktadır. CHP seçmeni bu rüzgarı kesecek, CHP’yi bölecek, güçsüzleştirecek hiçbir girişimi affetmemekte de kararlıdır.

Hınç ve intikam duygularına ülkenin geleceğini kurban etmek isteyenleri Millet unutmaz.

Kaybetmeyi olgunlukla kabul edenler, bu kubbede bıraktıkları hoş seda ile anılmayı hak edenlerdir. Onlar demokrasinin örneği olarak gönüllerde yaşamayı sürdürürler.

CHP, ülkenin ve demokrasinin yegane güvencesidir. Bu güvenceyi zedelemek, yıpratmak ve güçsüzleştirmek ve Milletin umudunu karartmak için yola çıkanların ulaşacağı yer sadece koyu bir karanlık olacaktır.

Kemal Kılıçdaroğlu’nun ‘mutlak butlan’ kararına tepkiler gelmeye devam ederken “Kılıçdaroğlu hukuksuzluğa ortak olmamalı” denilerek yayımlanan bildiriyi siyasetçi gazeteci ve aydınlardan oluşan 140 kişi imzaladı.

CHP’nin Kurultay Davası, 30 Haziran’da ilk duruşması görülmeden tartışmalara neden oldu. CHP lideri Özgür Özel’in mutlak butlanı ve kayyum kararını kabul etmeyeceğini açıklamasının ardından Kemal Kılıçdaroğlu’nun ‘Ben kabul etmezsem, kayyum gelir’ sözleri ile kabul etmesi olası ‘mutlak butlan’ kararını kabul etmesi siyasetin en sıcak gündemi haline geldi.

Kılıçdaroğlu’nun açıklamalarına CHP’li 10 vekilin desteği dışında tepki yağarken son olarak siyasetçi gazeteci ve aydınlardan oluşan 140 kişinin imzası ile yayımlanan bildiride “Hukuksuzluğa ortak olmamalı” çağrısı yapıldı.
“KILIÇDAROĞLU HUKUKSUZLUĞA ORTAK OLMAMALI”

“Muhalefete yönelik baskılar son bulmalı, Kılıçdaroğlu kendi partisine karşı hukuksuzluğa ortak olmamalı!” başlığı ile yayımlanan o çağrı metni şu şekilde:

MUHALEFETE YÖNELİK BASKILAR SON BULMALI,

KILIÇDAROĞLU KENDİ PARTİSİNE KARŞI HUKUKSUZLUĞA ORTAK OLMAMALI!

Türkiye’nin demokrasi umutları ağır tehdit altında.

Geçen Ekim ayından beri gündemde olan Kürt sorununun çözümünde hiçbir somut adım atılmadığı yetmezmiş gibi, diğer temel haklara karşı da artan bir baskı uygulanıyor.

Özellikle CHP’nin birinci parti konumuna yükselmesi ve olası bir genel seçimde kaybedeceğini gördüğü günden itibaren iktidar hem muhalefete hem de basına yönelik ağır baskıyla mevcut anayasanın bile rafa kaldırılması yoluna gitmektedir.

CHP’nin cumhurbaşkanı adayı İmamoğlu’na karşı yürütülen dezenformasyon ve tutuklamalar yanında CHP’nin 38. Kurultayını da yok saymaya yönelik bir mahkeme kararının arifesindeyiz. Bu yolla Kemal Kılıçdaroğlu’nu yeniden partinin başına getirerek CHP’nin birbirine düşürülmesi ve siyaset yapamaz hale getirilmesi amaçlanıyor.

Ne yazık ki Kılıçdaroğu da bu oyuna ortak olacak görünüyor. “Davayı ben açmadım” diyerek partisine karşı kurulan bu komplodan, kendine CHP üzerinde bir iktidar yaratmaya çalışıyor.

Kılıçdaroğlu’nun Alevi kimliği de, bu süreçte kullanılmaya çalışılıyor. Bugüne dek Alevilerin eşit yurttaşlık mücadelesini ötekileştiren, Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı “Alevi-Bektaşi Kültür ve Cemevi Başkanlığı” aracılığıyla Alevi toplumunun seçilmiş organlarını devre dışı bırakmaya çalışan iktidar, bu yeni oyun planında Alevi kimliğini CHP’ye karşı bir aktör haline getirmeye çalışıyor. Böylece Türkiye’de demokrasi ve hukuk mücadelesi, Aleviler özelinde de parçalanmaya ve etkisizleştirilmeye çalışılıyor.

Bir partinin hukuk dışı gerekçelerle kapatılması gibi, kamuoyu önünde yapılmış meşru kongresini yok saymak da, vesayet rejimini kalıcılaştırmak, iktidar değişimi ve toplumun siyasete katılımını imkansızlaştırmaktır.

Bizler, öncelikle iktidarı bu meşruiyet dışı oyunlardan vazgeçmeye, başlamış çözüm sürecinin gerekleri yanında demokrasinin, hukukun, laikliğin, sosyal devletin gereklerini yapmaya çağırıyoruz.

Bu bağlamda Kılıçdaroğlu’nu da, tarihsel sorumluluğunu yerine getirerek, kendisini araçsallaştırma eksenli bu oyun planını bozmaya ve hukuk dışı yargı kararlarının aleti olmamaya çağırıyoruz. 28 Haziran 2025.
SİYASETÇİ GAZETECİ VE AYDINLARDAN OLUŞAN 140 KİŞİ İMZALADI

İmzalayanlar:

Ahmet Aykaç, Akın Atauz, Ali Bilge, Arif Belgin,Aslı Umur, Asuman Bayrak, Asuman Türkün, Aydın Bodur, Ayla Türksoy, Ayşe Ferhan Yalınkaya, Ayşe Köybaşıoğlu Güngör, Ayşe Orhon, Bahadır Altan, Banu Can, Baskın Oran, Belgin Bıyıkoğlu, Belma Fırat, Betül Tanbay, Biriz Berksoy, Burhanettin Kaya, Bülent Tekin, Cengiz Arın, Cengizhan Güngör, Cevdet Öztürk, Cevdet Akgün, Cihan Uzunçarşılı Baysal, Çiğdem Erkal, Dilber Atalay, Dilek Necioğlu Örken, Doğan Bermek, Doğan Özgüden, Ercan Alp, Erdal Karayazgan, Erdal Kılıçkaya, Erdoğan Aydın, Ergin Cinmen, Esra Mungan, Ezel Akay, Fatma Gök, Fatma Aytaç, Fatoş Erkman, Gençay Gürsoy, Gönül Kıvılcım, Gül Yılmaz, Gülser Kayır, Gülseren Onanç, Gürhan Ertür, Güvenç Aydoğan, Hacer Ansal, Hacer Otan, Halil İbrahim Yenigün, Haluk Sezer, Haluk Yurtkuran, Haydar Aygören, Hülya Bilgin, Hüseyin Bakır, İbrahim Betil, İlter Sayın, İnci Tuğsavul, İpek Akpınar, İshak Kocabıyık, Kadir Akın, Kenan Karabağ, Kıvanç İnelmen, Kuban Altınel, Kudret Ünal, Levent Köker, Lila İsen, Ludmilla Denisenko, Mahmut Balpetek, Meftun Yücel, Mehlika Bulut, Mehmet Fatih Kayagil, Mehmet Ural, Melis Behlil, Meryem Koray, Metin Esecan, Metin V. Bayrak, Mustafa Oğuz Sinemillioğlu, Muzaffer Asma, Müge Karalom, Münire Dağ, Nazmi Algan, Neshun Bayral, Nesrin Hepşen, Nesrin Nas, Nesteren Davutoğlu, Nevzat Onaran, Nezih Yaşar, Nil Mutluer, Nizamettin Sevim, Nurcan Baysal, Nurhan Suerdem, Nuriye Yıldız, Osman Okkan, Oya Baydar, Ömer Ersun, Ömer Faruk Kırnıç, Ömer Madra, Öznur Unat, Reşit Canbeyli, Rıza Doğru, Saime Erkal, Sait Çetinoğlu, Salih Zeki Tombak, Sema Varol, Serpil Arısoy, Sevinç Gün, Sezgin Kartal, Suay Aksoy, Süha Atatüre, Süleyman Aktaş, Süleyman Bulut, Süreyya Demiröz, Şebnem Oğuz, Şule Büyükçizmeci, Tahsin Yeşildere, Tamer Binici, Tayfun Topraktepe, Temel İskit, Tuna Altınel, Turgay Uçan, Turgut Öker, Tülin Özturan, Üstün Ergüder, Vecdi Sayar, Viki Çiprut, Yakın Ertürk, Yalçın Ergündoğan, Yaşar Güven, Yeşim Yalman, Yusuf Nazım, Yusuf Yücel, Zafer Yılmaz, Zehra Arat, Zeki Kılıçaslan, Zeliha Altuntaş, Zeliha Ercan, Zerrin Bayrakdar, Zeynep Tül Akbal Süalp.

Kaynak:Halk TV Haber Merkezi