romantizm
değil, “realizm” Colani ile Kobani arasındaki ilişki.
tutkulu, kökeni yıllar ötesine dayanan, tarihin derinliklerinden günümüze uzanan.
öyle ya, ne kadar saf duygular beslenmişti değil mi Kobani’ye?
“Rojava” değil miydi bir tür “Rıza Şehri” hayaliyle sunulan.. bir düşünün diyene sansür, ilahlar tarafından..
Colani ve Kobani imza atarlarken nikâh masasında yakılan ağıtlar eşliğinde; ve yine fotoğrafı “musahibi” poseidon servis ederken, “tarih ana” dersini veriyordu yeşil tahtada, çok ama boş konuşanın mümessil olduğu sınıfta öğrenmek isteyen öğrenciye..
[akdeniz ve mehtap, rakı ve balık … romantizm değil orada, gökyüzündeki uydular eşliğinde.
suların ısındığı, doğalgaz – petrol rezervlerinin kontrol edildiği, kıta sahanlığı.. üslerin kurulduğu, dronların uçtuğu, kayıklar yerine savaş gemilerinin turladığı.. meltemde uçan yaprakların dahi gözlendiği..
enerji şirketleri, devletler, büyük çok büyük devletlerin çıkarlarının griftindeki realizm..
zeus tarafından kaçırılan ve theseus’unu arayan europa’nın ise kendisine göz dikmiş neron trump ve çar putin, göç – savaş tehdidiyle takati kalmamış; sorunları, minotor’un dolaştığı kral minos’un labirentine dönmüş.]
açılım sonucunda gör bak DEM’in durumu da aynen böyle.. sentezin İslâm tarafı devrede. siyasete bulaştırmayın dedikçe, inatla propaganda yapılıyordu Cemevi’nde.
siyaseti dizayn etmek isteyen romantiği, gücü elinde bulunduran siyaset aklı dizayn etti. o fotoğraf, tarihin derinliklerinden gelen yeni dünya düzeninin realitesinin görseli..
gönül gözü kapanmaya görsün : ne desen nafile. hırs ve ideoloji birleşince..
