1939 Erzincan Depreminde yıkılan alevi köylerine yardım geç gelince, yöre halkı bir ağıtla İsmet Paşadan yardım isterler.
Reşadiye ırmağı
Geliyor taşa taşa
Vali bize bakmıyor
Sen yetiş İsmet paşa
Reşadiye çeşmesi
Köprüden mi bozuldu?
Tahir Bey’in kolları
Enkazdan mı ezildi?
Saat geldi sekize
Karar verdik dokuza
Hiç böyle görülmüş mü?
Bir evde beş cenaze
Çifte kumrular konmuş
Tahir Bey’in konağına
İngiliz çivisi batmış
Aydının yanağına.
Reşadiye ırmağı
Geldi doldu bazara
Tahir Bey’le oğlunu
oğluynan babasını
Bir goydular mezara
Reşadiye Erzincan
Sallandı beşik gibi
Yıkıldı başımıza da
Evlerimiz çul gibi.
Reşadiye önünde
Selvi boylu kavaklar
Meleşiyor guzular da,
Işımıyor(hiç olmuyor) sabahlar
Kemal’im İstanbul’da
Ablasının yanında
Mektup yazın Kemal’a
Biz gırıldık burada….
Sözlerinin Evren Seçkal’a ait olduğu iddia edilen ağıdı derleyen Salih Turhan’dır.
