Taşlara vurulmuş balta misâli
Yüzü bozuk insanları sevmedim
Riyâ tezgâhında kötü dokunmuş
Bezi bozuk insanları sevmedim
Her zaman zalimin atına binmiş
Fitneler, fesatlar ruhuna sinmiş
Yalanı, hileyi meslek edinmiş
Sözü bozuk insanları sevmedim
Bilginlik eyleyip meydana çıkan
Benlik kazmasıyla birliği yıkan
Aydınlara, bilginlere hor bakan
Gözü bozuk insanları sevmedim
Yükselmenin bir yolunu bulsa da
Ömür boyu o zirvede kalsa da
Sıfatı, suratı güzel olsa da
Özü bozuk insanları sevmedim
Nesimi meyveli bir dalı kıran
Aşkın ateşinde yanında duran
Marsık gibi acı duman çıkaran
Közü bozuk insanları sevmedim