A
*Alan memnun, satan memnun; tellala halt etmek düşer.
*Abanın kadri, yağmurda bilinir.
*Açın koynunda ekmek durmaz.
*Aç ölmez, gözü kararır; susuz ölmez, benzi sararır.
*Adama dayanma ölür, duvara dayanma kurur.
*Ağanın alnı terlemezse, ırgatın burnu kanamaz.
*Ağustosta beyni kaynayanın, zemheride kazanı kaynar.
*Akara kokara bakma, çuvala girene bak.
*Akıllı köprü arayıncaya kadar , deli dereyi geçer.
*Akrep etmez akrabanın ettiğini, kimse bilmez akrabadan çektiğini.
*Acemi nalbant; kâh nalına vurur, kâh mıhına.
*Al atın iyisini, yiyeceği bir yem; al avradın iyisini, giyeceği bir don.
*Alıcı aslan, borçlu sıçan gibidir.
*Allah’ın ondurmadığını, peygamber sopayla kovalar.
*Ananın çıktığı dala, kızı salıncak kurar.
*Ana ölünce, baba amca olur.
*At elin, eğer elin; arada bizim de dahdah’ımız var.
*Almadığın hayvanın kuyruğundan tutma.
*Allah uçamayan kuşa alçacık dal verir.
*Apdessiz sofuya namaz dayanmaz.
*Ağılda oğlak doğsa, ovada otu biter.
*Ağır yük altına girenin beli incinir.
*Ağzı eğri, gözü şaşı olan ensesinden belli olur.
*Ak bacak, kara bacak; geçitte belli olur.
*Ayı inine sığamamış, bir de kuyruğuna kalbur bağlamış.
*Aptal yağı çok bulunca; kâh borusunu yağlar, kâh gerisini.
*Adam yanıla yanıla alim olur, pehlivan yenile yenile galip olur.
*Ağız büzülür, göz süzülür; ille de burun ille de burun.
*Ağzına bir zeytin verir, ardına bir tulum tutar.
*Ağzının domalmasından, Ömer diyeceği belliydi.
*Akçan gitti mi demezler, işin bitti mi derler.
*Akıllı bizi arayıp sormaz, deli bacadan akar.
*Ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır.
*Akşam olunca kuzu anasını, kuş yuvasını bulur. * Ağa güçlü olunca , kul suçlu olur.
*Acemi nalbant işi, gâvur eşeğinde öğrenir.
*Acıkan yanağından, susayan dudağından belli olur.
*Acırsan şehirli sığırına acı; tok gider, aç gelir.
*Acı soğan yiyen, ağzının kokusundan belli olur.
*Aç açla yatarsa, arada dilenci doğar.
*Aç köpeğin kursağı dar olur.
*Açlıkla tokluğun arası, yarım yufkadır.
*Adam adamdır, olmasa da pulu; eşek eşektir, atlastan olsa da çulu.
*At yedi günde, it yediği günde belli olur

• Adam kıtlığında keçiye “Abdurrahman Çelebi” derler.
  *Adam sandık eşeği, çifte serdik döşeği.
  *Adımız kasap ama, evimizin et yüzü gördüğü yok.
• Afyonun keyfini tiryakiden sormalı.
  *Ağzı büyük olana, kepçe kaşık gibi gelir.
  *Akça( Para ) , akıl ; don, yürüyüş öğretir.
  *“ A kız! Kocan ne çirkin!”
  “Olsun! Babamın evinde o da yoktu. “
  *Ağızla pilâv pişmez, yağla pirinç gerek.
  *Aklını eşeğe verme; çeker, arpa tarlasına gider.
  *Alacağın bir fitil, pamuğun batmanını sorarsın.
  *Alışmadık k.çta don durmaz.
  *Al kaşağıyı gir ahıra, yarası olan gocunur.
  *Altı aylık seyislikle, kırk yıllık b.k karıştırılmaz.
  *Alışmadık g.tte don durmaz.
  *Altmışında zurna çalmayı öğrenen, artık mezarda da çalar.
  *Ağaca çıkan keçinin, dala bakan oğlağı olur.
  *Ağustostan sonra ekilen darıdan, kocasından sonra kalkan karıdan hayır gelmez.
  *Aşık; herkesi kör, etrafını duvar sanır.
  *Ayağında donu yok, başına fesleğen takar.
  *Ayı eniğini okşarken öldürüvermiş.
  *Ala keçi, her zaman püsküllü oğlak doğurmaz.
  *At’a nal çakıldığını görmüş , kurbağa da ayağını uzatmış.
  *Adam desem ünü yok, koyun desem yünü yok.
  *Adam hacı mı olur varmakla Mekke’ye; eşek evliya mı olur, taş çekmekle tekkeye.
  *Adam adama gerek olur, iki serçeden börek olur.
  *Aç adam, gökteki ay’ı yufkaya benzetir.
  *Akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi aklını satın almış.
  *Alçalma basılırsın, yükselme asılırsın.
  *Allah, fakir kulunu sevindirmek isterse; eşeğini kaybeder, üç gün sonra buldururmuş.
  *Amcam, dayım; herkesten aldım payım.
  *Arı gibi eri olanın, dağ gibi yeri olur.
  *Arpa unundan kadayıf olmaz.
  *Atın ölümü, itin bayramıdır.
  *Atın iyisi yedi günde; it, yediği günde belli olur.
  ** Arpacıdan borç alan, ahırını tez satar.
  *Ata da soy gerek, ite de.
  *Atlar tepişirken arada eşekler ezilir.
  *Avcı ne kadar hile bilirse, ayı da o kadar yol bilir.
  *Azıksız yola çıkanın gözü el torbasında kalır.
• *Azası eksik olanın kazası eksik olmaz.
  *Azdan azdan, çok olur birazdan.
  *Az’ı çocuğuna, çoğu kocana gösterme.
• B
• Baktın kar havası, eve gel kör olası.
  *Bekârın parasını it yer, yakasını bit yer.
  Baldırımın etini yerim, gene kasaba minnet etmem.
  *Berk kaçan atın b.ku, seyrek düşer.
  *Bir mıh bir nal kurtarır, bir nal bir at kurtarır, bir at bir yiğit kurtarır.
  *Borçlunun duacısı, alacaklısıdır.
  
  *Babası koruk yer, oğlunun dişi kamaşır.
  *Bağlı aslana tavşanlar bile saldırır.
  *Bakkal, ölülerin borcunu dirilere yükler.
  *Baş ağır gerek, kulak sağır gerek.
  *Bedava şarabı kadı da içer.
  *Bekâr gözü ile kız alma, yaya gözü ile at alma.
  *Ben tuttum turnayı o çalar zurnayı.
  *Beşyüz karga umurumda değil, uçururu da seyrine bakarım.
  *Bezir yağından pilâv pişer ama, yenmez.
• *Bildik kasap, et yerine kemik verir.
  *Bir tilkinin derisi iki kere soyulmaz.
  *Bizim topraktan testi olur da kulpu olmaz.
  *Borç bini aştıktan sonra, her gün baklava , börek yenir.
  *Boru çalmaya dudak ister.
  *Bozuk saatin varsa köylüye götür, çavdar sapından zemberek taksın.
  *Budala küser, öğününü keser.
  *Buğday başak verince orak pahaya çıkar.
  *Buğdayın iyisini komşuna sat, gider de bazlamasını yersin.
  *Burnunun bokuna bakmaz, kimyonlu kebap yer.
  *Bok yiyecek pezevenk, kepçesini yanında taşır.
  *Başındaki fese bak, girdiği kümese bak.
  *Bayramda borç ödeyecek olana, ramazan kısa gelir.
  *Bir dirhem gümüşün üstünde oturmak için, kantar gibi g.t gerek.
  *Boklu, çamurluya gülermiş.
  *Bokla yapılan, sidikle yıkılır.
  *Bakkal fındığıyla yar sevilmez.
  *Bıçak keser ama, arada masat lâzım.
  *Bir ağaçtan hem camiye direk olur, hem kenefe kürek olur.
  *Bal tattırma ayıya, pekmez tulumunu yırttırırsın.
  *Başını acemi berbere emanet eden, pamuğu cebinden eksik etmesin.
  *Bir arap için bir Arabistan yakılmaz.
  *Bir çocuğun kırk ebesi olursa; ya kör olur, ya topal.
  *Bir çıplağı, kırk harami soyamaz.
  *B.k böceği misk kutusunda ne anlar!
  *Bir kuş, bir ağaca kırk yılda bir konar; bir daha konuncaya kadar ya dal kurur, ya kuş ölür.
  *Boşboğazı cehenneme atmışlar, “Odunlar yaş.” demiş.
  *Bağdan üzüm çalan, s.ıçtığı pekmezden belli olur.
  *Bakmakla öğrenilseydi, kediler kasap olurdu.
  *Baş ağrıyınca, sivrisinek davul olur.
  *Bektaşiye “ Namaz kıl.“ demişler; “Kılarım ama okumam.-“Demiş.
  *Belinde bir tabancası var, boynu kayıştan görünmez.
  *Benim derdim inekle dana, karının derdi sürmeyle kına.
  *Bıldırcının beyliği, yığınlar (harman ) kalkana kadardır.
  *Bir akçe ile, dokuz kubbeli hamam yapılmaz.
  *Bir kere insanın ters gitmesin işi; muhallebi yerken , kırılır dişi
• 
  C
  *Cami dururken mescitte namaz kılınmaz.
  *Canı yanan eşek, attan berk kaçar.
  *Can yediğini, ten giydiğini ister.
  *Cemal gider ama, kemal seninle kalır.
  *Cennete gitse fidan kırar, cehenneme gitse kazan devirir.
  *Canı yana eşek, atı geçer.
  *Canı kaymak isteyen, mandayı yanında taşır.
  *Cömert derler, maldan ederler; yiğit derler, candan ederler.
• 
  Ç
  *Çoklukta (Kalabalıkta ) eşek kuyruğu kesme; kimi kısa der, kimi uzun.
  *Çobana verme kızı; ya koyun güttürür ya kuzu.
  *Çarşı iti, koyun beklemez.
  *Çağrılmayan yere, çörekçiyle börekçi gider.
  *Çanağına ne doğrarsan, kaşığına o çıkar.
  *Çıngıraklı deve kaybolmaz.
  *Çingene; erişemediği harmanı, zekâtına sayarmış.
  *Çirkin karı evi toplar, güzel karı düğün gezer.
  *Çok gezenin ayağına b.k bulaşır.
  *Çingeneye cellâtlık vermişler, önce babasının başını kesmiş.
  *Çingeneyi paşa yapmışlar, “Şu ağaçlardan ne güzel kasnak olur!” demiş.
  *Çavdar unundan baklava olmaz.
  *Çekirge ne ki budu ne olsun.
  *Çengi ölüsü çalgıyla kalkar.
  *Çıkacak can yorganda da çıkar urganda da.
  *Çiftçinin karnını açmışlar, kır tane “gelecek yıl” çıkmış.
  *Çocukla yoğurt yiyen, ağzına yüzüne bulaştırır.
  *Çubukken çıt demeyen, ağaçken küt demez.
  *Çürük baklanın kör alıcısı olur.
• 
  D
  *Dadandı dayım köfteye, yine gelir haftaya.
  *Değirmencini evine hayırlı haber gelmez.
  *Değirmenden gelenden börek umarlar.
  *Değirmenin sesini işitiyoruz, ununu gördüğümüz yok.
  *Dilenciye hıyar vermişler, eğiri diye beğenmemiş.
  *Deliye osur demişler, sıçıvermiş.
  *Dervişe “Bağdat’ta pilâv var,” demişler;” Yalan değilse, ırak değil,” demiş.
  *Devede kalıp var ama, katarını bir eşek çeker.
  *Deve Kâbe’ye gitmekle hacı olmaz.
  *Deveye “Bir çömlek yapıver,” demişler, yedi kazan sütü devirmiş;“Çok şükür kazasız çıktım,” demiş.
  *Deveyi eşek yeder ama yükünü çekemez.
  *Dokuz bacanak, bir çavdar gölgesinde eğlenir.
  *Dolapta kurabiye var ama, senin ağzına göre değil.
  *Dövüş, seyirciye kolay gelir.
  *Dört paralık adamın, sekiz paralık keyfi olur.
  *Düşmanın sözü kayar geçer, dostun sözü koyar geçer.
  *Davetsiz misafir, mindersiz oturur.
  *Deveye “Kalk oyna.” demişler; bir çam, bir çardak devirmiş.
  *Dadıya dayanan, evlât yüzüne hasret kalır.
  *Dağdaki tavşana, evde tencere hazırlama.
  *Dalga boyu aşmış; ha bir karış, ha beş karış.
  *Dağda gezen ayıya rastlar, dayıya da.
  *Delinin getirdiği çalı üstünü kurutmaz.
  *Deveyle tepiş olmaz.
  *Doğru söyleyenin bir ayağı üzengide gerek.
  *Don ıslanmayınca balık tutulmaz. Dilencinin hakkından dolandırıcı gelir.
  *Deliye bal tattırmışlar, çarşıda katran bırakmamış.
  *Değirmende doğan sıçan, gök gürültüsünden korkmaz.
  *Denizi yakamazsam, cızlatırım ya!
  *Dertsiz baş, bir tek bostan korkuluğunda bulunur.
  *Düşün deli gönül düşün; beygir mi alınır kışın, onun da parası peşin.
  *Devekuşu uçmaya gelince ayağını, yük taşımaya gelince kanadını gösterirmiş.
  *Deveyi düğüne çağırmışlar; -“Tabanım yırtık, oynayamam, dudağım yırtık, yırlayamam. “ demiş. •
  *Donsuzun gönlünden dokuz top bez geçer.
  *Dostu çok olanın postu çabuk eskir.
  *Düğüne ses, ölüme yas yakışır.
  *Deli deli akanı, bura bura tıkarlar.
  *Deveci ile konuşan, kapısını büyük yapmalı.
  *Dilenci bir tane olsa, şekerle beslenir.
  *Dilenciliğin payesi düşüktür ama geliri yüksektir.
  *Dinsiz, bektaşiye kızar da oruç yemeye yeltenir.
  *Dokuz at, bir kazığa bağlanmaz.
• Dut kurusu ile yar sevilmez.
  *Dünyayı sel bassa, ördeğe vız gelir.
  *Düt demeye dudak gerek, kaşınmaya tırnak gerek.
• 
  E
  *Ekmeğin büyüğü, hamurun çoğundan olur.
  *Ebe çok olursa, cenin sakat doğar.
  *Eğri ağaca “yayım”, her gördüğüne “dayım” deme.
  *El ağlarsa gözünden, anam ağlarsa özünden.
  *Elekçiyi paşa yapmışlar, ille de “kasnak” demiş.
  *El elin eşeğini türkü çağırarak arar.
  *Ellere gözlük verir, kendi kamburunu görmez.
  *Erkeğe yar ölüsü, yorgan yenisidir.
  *Eşeği tımar eden, osuruğuna katlanır.
  *Ettiğin hayır, ürküttüğün kurbağaya değsin.
  *Eğer’le meğer’i evlendirmişler, “Keşke” adında çocukları olmuş.
  *El ağzına bakan, sel ağzına yuva yapar.
  *Eşeğe “Cilve yap.” demişler, tekme atmış.
  *Eşeği düğüne çağırmışlar; “Ya odun lâzımdır, ya su.” demiş.
  *Emanet eşeğin paldımı , yokuşta kopar.
  *Ekleme kuyruk, tez kopar.
  *Ekmeğini yalnız yiyen, yükünü kendi kaldırır.
  *Ektiğimiz nohut, leblebi oldu da, başımızda şakırdıyor.
  *Ehl-i keyfe zevk verir kahvenin kaynaması, eşeği baştan çıkarır sıpanın oynaması.
  *Eşeğe rakı içirmişler, çulunu bahşiş vermiş.
  *Eşeği kurt yemiş, sahibi “Düş olsaydı bari. “ demiş.
  *Eşeğin ölümü, köpeğe düğündür.
  *Eşek at olmaz,ciğeri et olmaz.
  *Evinde karın çirkin ise,
  Geçimin de bozuk ise,
  Ne işin var ölü evinde;
  Gir ağla, çık ağla.
  Evinde karın güzel ise,
  Geçimin de iyi ise,
  Ne işin var düğün evinde
  Gir oyna, çık oyna.
  *El içinde vasiyet ettik, ölmemek olmaz.
  *Eli hamur ovalar, gözü dana kovalar.
  *Elin öldürüverdiği yılan; kafasını kaldırır kaldırır, bakar.
  *El yumruğu yemeyen, kendi yumruğunu bozdoğan armudu sanır.
• El yumruğu yemeyen kendi yumruğunu bozdoğan armudu sanır.
  *Erkek kocarsa koç olur,- karı kocarsa hiç olur.
  *Eski fener; kâh yanar kâh söner.
  *Eski zaman atlarına eski Osmanlılar binip gitmiş.
• Eşeğine bakmaz da, Hasan Dağı’na oduna gider.
  *Evi süsü gösterir, orospuyu düzgün gösterir.
  *Eğri cetvelden doğru çizgi çıkmaz.
• Erkeğin kalbi enginar yaprağıdır, her katında bir kadın yatar.
• Eskiye rağbet olsaydı, bit pazarına nur yağardı.
  *Ev sahibi kurnaz, pastırmayı ince ince doğrar; kurnaz misafir, ikişer – üçer yutar.
  *Eşek çamura düşünce, sahibinden yavuz kimse olmaz.
• 
  F
  *Fare düşmekle deniz mundar olmaz.
  *Feleğin işleri, ayıya kaval çaldırır.
  *Fukaranın çocuğu, zenginin malı kıymetlidir.
  *Fırsat rüzgâra benzer; marifet, onu geçerken tutmaktır.
  *Fili güdenden sor, deveyi yedenden.
  *Fildişi tarak, seni başına göre değil, bırak.
  *Fakir dost çabuk unutulur.
  *Fareye rakı içirmişler; “Şu kediyi bana bir buluverin. “ demiş.
  *Fakirin buğdayı çavdar, ineği keçidir.
  *Fakir, zenginin malını hesabederken, bir kütük çıra yakmış.
  *Fukara canına güvenir, zengin malına.
  *Fukara canı için dua eder, zengin malı için.
  *Fırın düzen alır, hamur biter; ev düzen alır, ömür biter.
• Görmediğin oğlu olmuş; çekmiş, çükünü koparmış.
  *Güzel görünür, çirkin bürünür.
  *Gâvura kızıp da oruç bozulmaz.
  *Girmediği bir Gerede zindanı kalmış, onda da altı ay eğlenmiş.
  *Gönülsüz davara giden köpekten hayır gelmez.
  *G.t kısmetten çıkınca, uçkur kudretten kırılır.
  *Göz derya, seyir bedava.
• Güzellik on, gerisi don.
  *Gâvura kızıp da oruç bozulmaz.
  *Gece şarap, gündüz kumar; bu haliyle cennet umar.
  *Gelinin güzelliği damadın harcıyladır.
  *Gevşek tükürüğün sakala zararı vardır.
  *Gitti ağalar, paşalar; kellere kaldı köşeler.
  *Gurbette öğünmek, hamamda türkü söylemeye benzer.
  *Güttüğümüz üç davar, ıslığımız dağlar aşar.
  *Gözü tanede olan kuşun ayağı tuzaktan kurtulmaz.
  Gurbette taşa yaslanmayan , evdeki yastığın kıymetini bilmez. Gelinin güzelliği, damadın harcıyla.
  *Gümbürtüden korkan, kazancı dükkânına girmez.
  *Güzellik bir sivilceye, varlık bir kıvılcıma bakar.
  *Güzellik on, dokuzu don.
  H
  *Hem çıplak, hem poyraza karşı gider.
  *Her gün güzel giyenin, bayramda g.tü açık kalır.
  *Herkesin aklı bir olsa, sığırı güdecek çoban bulunmaz.
  *Herkes sepet örer ama, g.tünü geçiremez.
• Her sakaldan bir tel, köseye sakal.
  *Hırsızlık bir ekmekten, kahpelik bir öpmekten başlar.
  *Her hıyarım var diyene, tuz alıp seğirtme.
  *Her aferin’e koşan tazının bacağı çabuk kırılır.
  *Hacı hacıyı Mekke’de bulur.
  *Hasta olan ölmez, eceli gelen ölür.
  *Horoz ölür, gözü çöplükte kalır.
  *Hac nasip olmayacak adamı, deve üstünde yılan sokarmış.
  *Hak yoluna vermeyiz bir mangır, şeytan yoluna gider tangır tangır.
  *Havlamasını bilmeyen köpek, sürüye kurt getirir.
  *Helvayı yapalım ama; üzüm bağda, bağ da dağda, hadi tavayı komşulardan buluruz da, iş unla yağda.
  *Herkese kendi osuruğu, ciğer kavurması gibi gelir.
  *Hanımın hısımı gelince, oklavalar şıkır şıkır; beyin hısımı gelince, dişler şıkır şıkır.
  *Hiç üzüm yoktur ki, g.tünde çöpü olmaya.
  *Hacı’ya “ Tesbih alır mısın?” demişler; “ Ha biz buraya niye geldik!” demiş.
  *Hak yardım ederse Abdi kuluna, kurt çoban olur koyununa.
  *Hem karnın tok olsun, hem börek tepsisi bütün .( Nasıl olur bu.).
  *Her eşek kendi makamıyla anırır.
  *Herifin sakalı tutuşmuş, o , “Dur, şu çubuğumu yakayım,” der.
  *Hesapsız kasabın masadı g.tüne girer.
  *Hoca doyduktan sonra kırk armut yemiş, “Onun da yeri başka .” demiş.
  *Hakaret muhayyerdir, sahibine iade olunur.
  *Hamamda türkü çağırması, gurbette öğünmesi kolaydır.
  *Hancının tavuğu, yolcu atının arpasıyla geçinir.
  *Harmana giren öküzün ağzına sepet geçirirler.
  *Helva helva demekle, ağız tatlanmaz.
  *Hem dizime oturur, hem sakalımı yolar.
  *Her düşen, kabahati pabucunda bulur.
  *Herkes kendi kazandığını kendisi yese, karnı ambar olur.
  *Hocam, güzel güzel okuyorsun ama hasta ölüyor.
  *Horozla yoldaş olanın menzili çöplüğe kadardır.
  *Horoz ölür, gözü çöplükte kalır.
• I
  *İç dedilerse çeşmeyi de kurut demediler ya.
  *İhtiyar deme , genç deme;evde karın bulunsun.
  Arpa deme, buğday deme;evde unun bulunsun.
  Çalı deme, çırpı deme;evde odun bulunsun.
• İki analı çocuk sütten, iki karılı adam bitten ölür.
  *İmama gelmişken nikahlar tazeleyelim.
  *İnek ayağı buzağı öldürmez.
  *İniş aşağı kavga olmaz, atta duran var, duramayan var.
  *İnsan gün gelir dağı kaldırır, gün gelir darıyı kaldıramaz.
  *İşi işine denk olanın, götü dümbelek çalar.
  *İt takkeyi neylesin, dingil derken düşürür.
  *İki karılı, bitten; iki analı, sütten ölür.
  *İnsan sümbül kokusundan, eşek sidik kokusundan hoşlanır.
  *İmam yiyişli, muhtar duruşlu ol.
  *İşleyen(çalışan) eşeğin boynu boncuklu olur.
  *İt, kışı geçirir ama, gel de derisinden sor.
  *İnsanın çok olduğu yerde, akla sıkıntı olmaz.
  *İnsan şaşırınca, karısına “hala” der.
  *İp, ince yerinden kopar.
  *İt itle dalaşırken, koyunu kurt kapar.
  *İyi at yemini artırır, kötü at kamçısını.
  *İyinin ekmeği gökyüzünde, kötünün ekmeği dizi dibinde.
  *İyi peynir ama, köpek tulumunda.
• 
  K
  Kalbur kadar evin, deliği kadar derdi vardır.
  *Kasap evinde her gün kurban bayramı.
  *Kazan nerede kaynarsa, maymun orada oynar.
  *Karanlıkta görülen iş, alaca olur.
  *Karaya sabun, ölüye öğüt kâr etmez.
  *Karga gül dalına konmakla bülbül olmaz.
  *Karıncanın hediyesi, çekirge ayağıdır.
  *Karıncaya tükürük göl gelir.
  *Karpuz kabuğuyla büyüyen eşeğin ölümü sudan olur.
  *Kazık yerini buldu, tokmağa ne hacet!
  *Kırk yıllık çingeneye, maşa yapması öğretilmez.
  *Kopacak kiriş, sesinden belli olur.
  *Körler mahallesinde ayna satılmaz.
  *Kendi hasırda, gözü Mısır’da
  *Kılavuzu horoz olan, kümeste geceler.
  *Kömürcünün evine giden, yüzü kara çıkar.
  *Köpeğin ahmağı, baklavadan pay umar.
  *Köre “Mum pahaya çıktı,” demişler, “O bizim harcımız değil,” demiş.
  *Kurdun adı “yedi”, yese de, yemese de.
  *Kaçan da “ Allah Allah “ der, kovalayan da.
  *Karga güvercin gibi yürümeye kalkışmış, kendi yürüyüşünü de unutmuş.
  *Karnımın penceresi yok ya; kuru ekmek yerim, kimseye eyvallah etmem.
  *Kavak uzaya uzaya göğe değmez ya; elbet gir gün belinden kırılır.
  *Kaymağı seven, mandayı yanında taşır.
  *Kayserili’ye eşek boyaması öğretilmez.
  *Kelle bizim olsa, gider Konya’da tıraş ettiririm.
  *Kestirme yoldan giden, çok dolaşır.
  *Kırlangıcın zararını biberciden sormalı.
  *Kuraklık günde köpekle şaka yaparsan, çamurlu günde elbisenin berbat eder.
  *Kurdun adı yaman çıkmış; tilki var, baş keser.
  *Kaçakçıdan iyi tütün kolcusu olur.
  *Kalendere “Kış geliyor.” Demişler; “Gelsin, ben titremeye hazırım.” Demiş.
  *Kalın incelinceye kadar, ince koparmış.
  *Kan kusana, altın leğenin faydası ne?
  *Kargaların kurduğu dernek; “kışşşş” deyince dağılır.
  *Katıra “Baban kim?” diye sormuşlar; “At dayım olur.” Demiş.
  *Kaz değilsin, ördek değilsin; paçana kadar suda ne gezersin!
  *Keçi kurttan kurtulunca, gergedan olur.
  *Kılavuzu karga olanın, burnu b.ktan çıkmaz.
  *Kelin yanında kabak anılmaz.
  *Kel kız, ablasının saçı ile öğünür.
  *Kedinin kanadı olsaydı, dünyada serçenin kökü kesilirdi.
  *Kocakarıya zülüf yakışmaz.
  *Kurtlar ihtiyarlayınca, köpeklerin maskarası olur.
  *Kürsü dibinde ağlar, davul önünde oynar.
  *Kadersiz köpek, kurban bayramından önce ölür.
  *Karganın gönlünden şahinlik geçer.
  *Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsine tükürdüğüm cinsine çeker.
  *Kaynana pamuk ipliği olup raftan düşse, gelinin başını yarar.
  *Kepenek altında er yatar, çul altında küheylan.
  *Komşu boncuğunu çalan, gece takınır.
  *Kötü komşu, insanı elek – tekne sahibi yapar.
  *Köpeğe gem vurma, kendini at sanır.
  *Kurt, eşek yediği dereye dokuz kere gider.
  *Küçük idi kıyamadım, büyük oldu, yenemedim.
  *Koyunun kuyruğu ne kadar büyük olursa olsun, ancak kendi k.çını örter.
• 
  L
  *Lâkırdı bilmeyen hödükler, sönmüş ateşi körükler.
  *Leyleğin ayağını kesmişler, uçuvermiş; “ Acısını konduğun zaman duyarsın.” demişler.
  *Lâfla pilâv pişse, deniz kadar yağ benden.
  *Leyleği kuştan mı sayarsın; yazın gelir, kışın gider.
  Leyleğin ömrü laklakla geçer.
• 
  M
  *Mahallede biri ölür, herkes kendi ölüsüne ağlar.
  *Malını yiyip de ölmüş var mı, kes avrat soğanın birini.
  *Mekke’ye gitmişsin, misk sürünmedikten sonra neye yarar!
  *Minareyi yaptırmayan yerden bitmiş sanır.
  *Malın varsa, içinde bulun; gemin varsa kıçında bulun.
  *Mecliste dilini, sofrada elini kısa tut.
  *Meyhanecinin şahidi bozacıdır.
  *Misafir ev sahibinin danasıdır, nereye bağlarsan orda durur.
  *Müslüman mahallesinde salyangoz satılmaz.
  *Meyhanecinin yüzünü bayram topu güldürür.
  *Mangal başı- kış gününün lâle zarıdır.
  *Meyhaneci olur da şarap içmez mi!
  *Misafiri horoz olanın ambarında buğday olmaz.
  *Müflis aç kalınca, eski defterleri karıştırır.
• 
  N
  *Nereye varsan, okka dört yüz dirhem.
  *Ne benden sana bazlama, ne senden bana gözleme
  *Nefesine güvenen borazancı başı olur.
  *Ne Şam’ın şekeri, ne arabın yüzü.
  *Ne verdin elime, ne çalayım yüzüne.
  *Ne yedim pancar, ne yüreğim sancar.
  *Ne zengine borçlu ol, ne züğürtten alacaklı.
  *Nisan yağar mayıs öğünür, mayıs yağar ambar öğünür.
  *Niyet etmiş yağmaya, kıyamette kalkmaya.
  *Namaza meyli olmayanın, kulağı ezanda olmaz.
  *Nefesine güvenen borazancıbaşı olur.
  *Nerde çalgı, orda kalgı.”
• O
• On paralık fener, ancak bu kadar yanar.
• Osuruklu g.te kepek ekmeği bahane.
  *O ayıp, bu ayıp; ne yapsın bizim Şuayp!
• Oğlan aldı, oyuna gitti; çoban aldı, koyuna gitti.
• Oğlan doğur, kız doğur;seleyi yine sen götür.
• Oğlum olsun da meyhanede olsun; bir gün olmazsa, bir gün ayılır.
• O hacı bu hacı; kim olacak boyacı?
• Okumak bilmez, gözü defterdarlıkta.
• Olgun kızılcık diş istemez.
• Olsa ile bulsa, ikisi bir araya gelse; neler olur neler!
• Omzuna bir çuval somun yükletsen, ardına düşecek bir köpek bulunmaz.
• Osurukla boya boyansa, her yer fıstıki olurdu.
• Oturduğu yer ahır eskisi, çağırdığı İstanbul türküsü.
• Olsa ile bulsa’yı ekmişler, “hiç” çıkmış.
• 
  Ö
• Öldüğüne bakmaz da, ceviz ağacından tabut ister.
• Ölem desem ecel yok, kalkam desem mecal yok.
• Ölümü bilmeyen, bayılmaya razı olmaz.
• Öpmeye meramı yok, yanağın nerde diye sorar.
• Öğe öğe öküz ettiler, boynuzunu dokuz ettiler.
• Öd ağacı yanmayınca kokusu çıkmaz.
• Öfke gelir, göz kararır; öfke gider, yüz kızarır.
• Öküz yem yiyince, çifte gideceğini bilir.
• Ölecek karga, kırılacak dala konar.
• Ölme eşeğim yaz gelir; çayır, çimen tez gelir.
• Ölüsü olan bir gün ağlar; delisi olan her gün ağlar.
• Önümüz darı kavurur, arkamız harman savurur.
• Öyle buğdayın böyle ekmeği olur.
• Öksüz çocuğu dövmesi kolay, alçacık eşeğe binmesi kolay.
• 
  P
  *Pamuk çuvalının ha altında kalmışsın , ha üstünde.
  *Parasız meyhaneye gidenin, okka çömleği başında patlar.
  *Pehlivana “tut” demişler, -Elimden gelse canını alacağım,” – demişe
  *Pabuç emanet, sokak elin; gez babam gez.
  *Papaza kızıp, oruç bozulmaz.
  *Para akıl öğretir, don yürüyüş.
  *Paranın gittiğine bakma, işinin bittiğine bak.
  *Para tutmakla birikir, yutmakla değil.
  *Pazardaki ete soğan doğranmaz.
  *Pişirdiği çoktur, hiç birinin aklı yoktur.
• 
  R
  *Rençperin karnını yarmışlar, kırk tane “gelecek yıl “çıkmış
  *Pek kirlenme sabuna zarar, pek acıkma ekmeğe zarar.
  *Raftan sünger düşmüş, hanımın başını yarmış.
  *Rüya ile hülya olmasa, züğürtlerin canı çıkar.
  *Ramazanda borç alana, bayram çabuk gelir.
  *Rüzgâr kayadan ne alır!
  *Rüya ile hülya olmasa, züğürtlerin canı çıkar.
  *Rüya, boş gezenin sermayesidir.
  *Rüzgârına ardı yağış, sevincin ardı dövüş.
• 
  S
  *Sabır ile koruk helva olur, dut yaprağı atlas.
  *Saç tava gelir hamur tükenir, insan tava gelir ömür tükenir.
  *Sağılan ineğin altına otururlar.
  *Sağmadı sütünü, kör inek koydu adını.
  *Sakla beni var iken, bulunayım san yok iken.
  *Saman pazarında cevahir satılmaz.
  *Sanatına hor bakan, boynuna torba takar.
  *Sana vereyim bir öğüt.Ununu kendi elinle öğüt.
  *Sarhoşun mektubu, meyhanede okunur.
  *Satılmadık ziftim olsun, Selânik’ten kel gelir.
  *Sekiz günlük ömür, dokuz günlük nafaka ister.
  *Senin gözün ayranda, benim gözüm Meryem’de.
  *Sıçan demiş ki:İnci dişlerime kıysam, demiri dişlerim.
  *Sirke ne kadar keskin olsa, kendi küpünü çatlatır.
  *Soydur çeker, b.ktur kokar.
  *Sakalı gür olan, köselere eğlence olur.
  *Sarı öküzün yanında duran, ya huyundan, ya tüyünden.
  *Sekiz olur, dokuz olur; tosun büyür, öküzolur.
  *Sen ağa, ben ağa; bu ineği kim sağa?
  *Sen pekmezi getir de, sinek Bağdat’tan gelir.
  *Sırtı kaşınan köpek, çobanın değneğine sürtünür.
  *Sivrisinek kavağın arkasına gizlenmiş; “Ne yapıyorsun?” diyenlere, “Kavak bana yaslanıyor.” Demiş.
  *Sen çakıya sap takıncaya kadar, hıyarın vakti geçti.
  *Serçeden korkan darı ekmez.
  *Sokak elin, pabuç emanet; gez babam gez.
  *Serçe küçük bir kuştur ama, zararını git çiftçiden sor.
  *Serçe filin kulağına konmuş da; “Acıttım mı?” demiş.
  *Sevilmeyenin sesi dangıldak, yürüyüşü zömbüldek gelir.
  *Sade pirinç serde olmaz, bal gerektir kazana; baba malı tez tükenir, meğer evlât kazana.
  *Sirkeyi, sarmısağı hesabeden paça içemez.
  *Sen bir garip çingenesin, nene gerek gümüş zurna!
• Sultanahmet’te dilenir, Ayasofya’da sadaka verir.
  *Suç, iğde de var, yünde de var ; çıkrıkta da var, yünü eğiren kancıkta da var.
  *Sarı ineği gören, içi dolu yağ sanır.
  *Sakala itibar olsaydı, keçi peygamber olurdu.
  *Sakal ile kâmil olsaydı işi, keçiye danışırlardı her işi.
  *Samanlıkta yatar ama vezir rüyası görür.
  *Sarı samanın altından su yürütür, üstüne çıkar vaaz verir.
• Senin aradığın kantar, Bursa’da kestane tartar.
• Serçenin kantarı da kendine göredir.
• Sıçanın boynuna çıngırak takınca, kısmeti kesilir.
• Sırça köşkte oturan, komşularına taş atmaz.
• Soğanın acısını yiyen bilmez, doğrayan bilir.
• Söylemeyip kulunç olacağıma, söyleyip gülünç olayım.
• Söyleme arsız olur, saklama arsız olur.
• 
  Ş
• Şaşkın ördek götün götün yüzer.
• Şalgam , kazana girince et oldum sanır ; arap, ata binince bey oldum sanır.
• Şehire bir hasta geldi: Derdi börek, virdi çörek.
• Şişman incelinceye kadar zayıf koparmış.
• Şahin için tuzak kursam, karga çıkar bahtıma.
• Şaşkın ördek başını kor da kıçında suya dalar.
• 
  T
• Tahtadan çuvaldız; ne kaybeden üzülür, ne bulan sevinir.
• Tatlı tatlı yemenin, acı acı o.urması olur.
• Tavşanı tazı tutar, çalımı avcı satar.
• Tahsil, cehaleti alır ama, eşeklik baki kalırmış.
• Tazının topallığı, tavşanı görünceye kadardır.
• Tembel badem yemek ister, kabuğunu soymaya üşenir.
• Tilkiye, “Tavuk eti sever misin?” diye sormuşlar, “Adamın güleceğini getirmeyin.” demiş.
• Tabut arayanın gözü yaşlı olur.
• Tarlada darım yok ki, serçeyle kavgam olsun.
• Taşı düşünce, yüzük de kıymetten düşer.
• Tavuğum yumurtladı deme, kümese hırsız dadanır.
• Tazısız ava çıkan, tavşansız eve gelir.
• Toklu bizim olsun da, kuyruğunu yoklarız.
• ”Tuna taştı,” demişler, “Çeviriverin eve” demiş.
• Tarlasında çalışmadım, işine karışmadım.
  *Tas anma, evde kabak var.
  *Taş atacak zaman var, taş toplayacak aman var.
  *Tatlıya yakışmaz soğan, dayısını beğenmez yeğen.
  *Tavuk kaza özenirse, g.tü yırtılır.
  *Tek kürekle sandal sefasına çıkılmaz
  *Tepe mahsulünü yel alır, dere mahsulünü sel alır.
  *Terziye “göç” demişler, “iğnem yanımda” demiş..
  *Tilki demiş ki: Kendim için demem ama, üzümsüz bağın kütüğü kurusun.
  *Tutamadığımız kuş azadımız olsun.
• 
  U
  *Uyuyanın oturana, dokuz osuruk borcu var.
  *Unun yoksa bazlamaya, yağın yoksa gözlemeye özenme.
  *Ulu ağacın başından yel eksik olmaz.
  *Uludağ, heybe dolusu azıksız geçilmez.
  *Usta maymun kamçı istemez.
  *Uzunlarda hüner olsa, kavakta hıyar biter.
  *Uyuz eşeğe gümüş semer yakışmaz.
  *Ummadığın delikten tilki çıkar.
  *Urganda da ölüm, yorganda da.
  *Ustanın malını bir horoz götürür, keyfini bir katar çekemez.
  *Uygun tedbir, takdire kıç attırır.
• 
  Ü
• Üç gecelik ay’ı kim olsa görür.
  *Ürkütme kurbağayı, yiğit edersin.
  *Üstü açık yatarsan, altı batman kar yağar.
  *Üstünün ununu görüp de, değirmenci sanma.
  *Üvey ana ekmeği, demirden tokmağı.
  *Üzüm hırsızı güzün belli olur.
  *Üzümü yiyen başka, kütüğünün dibinde yatan başka.
• 
  V
  Vakit gelir, tilkinin kuyruğu kendine yük olur.
  *Vurdun mu öldür, yedirdin mi doyur.
  *Veysel Karani’den yumurta esirgeyen, sansar karaniye tavuğunu kaptırır.
  *Vursan ölür, vurmasan ekmeğini elinden alır.
• 
  Y
  *Yan gelip yatan da bir, k.çını yırtan da bir.
  *Yaz’a çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı.
  *Yazın araması, kışın taraması olmasa, herkes manda besler.
  *Yağ bulamazken aşına, fesleğen takar başına.
  *Ye yağlıyı, iç suyu, donarsa donsun; ye tatlıyı, içme suyu, yanarsa yansın.
  *Yağmur yağsın da varsın kiremitçi ağlasın. •
  *Yalan dokuzmuş, sekizi avcının torbasından çıkmış.
  *Yalan katmayınca lâf artmaz, haram katmayınca mal artmaz.
  *Yangını körükleyen sakalından tutuşur.
  *Yarım hekim candan eder, yarım imam dinden eder. •
• Yaya gözüyle at, bekâr gözüyle it alınmaz. •
• Yavaş tükürüğün, sakala zararı vardır.
  *Yaz diye yola çıkarken, kışı gözüne al.
  *Yedeği olan şey, çabuk kaybolur.
  *Yengece “Niçin yan yan gidiyorsun?” diye sormuşlar; “Serde kabadayılık var,” demiş.
  *Yiğitliğin dokuzu kaçmak, biri vurmak.
  *Yoldaşın iyiyse, Bağdat yakındır.
  *Yorgun eşeğin “çüş” canına minnet.
  *Yükü görünce kaçar, lopu(yemek) görünce ağzını açar.
  *Yüz verdik deliye, deli sıçtı halıya..
  *Yük altında öküz bağıracağına, kağnı gıcırdamış.
• 
  Z
• Zengine şekerden helva basarlar, fakire pekmez bile bulunmaz.
  *Zenginin yorganı kalın olur da, osuruğunun kokusu dışarı çıkmaz.
  *Zenginlik, yürüyüş; fakirlik ,dövüş öğretir.
  *Zaten sıska, ne yapsın muska.
• Zayıf ata, kuyruğu yüktür.
• Zemherinin, kışından, zamanenin puştundan sakın.
• Zengin buldu, “mübarek ola”; fakir buldu, “nerden bula?”.
• Zengine mal veren, denize su taşır.
• Zenginin ayıbı, fukaranın hastalığı ortaya çıkmaz.
• Zengini malı, fukaranın çocuğu kıymetlidir.
• Zenginin gönlü oluncaya kadar, fukaranın canı çıkar.
• Zenginin horozu bile yumurtlar.
• Zengini malı, züğürdün çenesini yorar.
• Zenginlik insan yürüyüş, fakirlik dövüş öğretir.
• Zerdaliden düdük olmaz, zurnadan al haberi.
• Zurnacının karşısında limon yenmez.
• Züğürt olup düşünmektense, uyuz olup kaşınmak yeğdir.