menim toyuğum ağ idi balam
derisi dolu yağ idi balam
düne bu vakit sağ idi balam
sen yasasan toyuğu çalan
oy ohlanasan toyuğu çalan
neçe ki ben meni yandırdın
sen yanasan toyuğu çalan
oy ohlanasan toyuğu çalan
menim toyuğum çil çildi
kanatları da tel tel idi
toyuğ değil bir fil idi
sen yanasan toyuğu çalan
oyuhlanasan toyuğu çalan
neçe ki meni yandırdın
sen yanasan toyuğu çalan
oyuhlanasan toyuğu çalan
zübeyde hala çıhdı cama
bahtı sağa bahtı sola
toyuğu tutup attı dama
sen yanasan toyuğu çalan
oyuhlanasan toyuğu çalan
neçe ki meni yandırdın
sen yanasan toyuğu çalan
oyuhlanasan toyuğu çalan”