Asalaklar bir araya gelmişler
Hepisi bir telden çalıyor şimdi
Ne güzel de bir birini bulmuşlar
Meydanı boş bulan dalıyor şimdi
Tutmuşlar yukardan suyun başını
Gösterip dururlar azı dişini
İkisi yer bir hindinin döşünü
Üçüncüsü kemik yalıyor şimdi
İlkesiz dönektir zaten birisi
Boş vızıltı yapan yaban arısı
Önde giden bunların en irisi
Hırslanmış burnundan soluyor şimdi
SİNEMİ’ yim kuru nara atarlar
Ortalığı toz dumana katarlar
Kuzgun gibi hep pusuda yatarlar
Çakallar topluca uluyor şimdi