Ölüm yıldönümünde kitaplarından alıntılarla değerli romancımız Fakir Baykurt’un anısına saygıyla…( 11 Ekim 1999 )
Kitap sevgisi diye bir sevgi vardır sanırım.
Ana sevgisi, kardeş sevgisi, yâr sevgisi
gibi bir sevgi.
Bu sevgi insanın içinde doğuştan mıdır?
Yoksa sonradan mı uyanır?
Bunu bilmiyorum. Daha doğrusu, ben şöyle inanıyorum: Kitap sevgisi de bütün öbür sevgiler gibi doğuştan vardır; ama uyuyordur. Onun, zamanı gelince uyandırılması gerekir.
Seveceksen bir devrimci sev, … herkesin mutluluğu için savaşıyorlar, yarınki güzel günleri getirmek için ölüme gidiyorlar…
Ozanlar, yazarlar ve basın olmadı mı,
halkın dili yok demektir.
Ben dünyada üç nesneyi istemem:
Bir cahillik, bir yoksulluk, bir zulüm!
Beyim diyor, bizim yolumuz, köprümüz, çeşmemiz yok; kitaplığı ne yapacağız? Anlatıyorum ona: Eğer kitaplığınız olursa, yolunuz, çeşmeniz, köprünüz de olur.
Cahilliği yok edecek ilaç bilim değil mi?
Evet, bilim. İşte o da kitapların içindedir. Cahilliği ancak okumakla yenebiliriz.
Sen beni sevmesen, elini nasıl tutardım?
“Fakir Baykurt” #fakirbaykurt