“Ocak Dağılır, Alevilik Çözülürken” 2’53” [28.08.2025] | @ismailenginhd
(…) şimdi dede yalnız, talip yitik. dede sessiz, talip bağsız; her biri bir uçta, biri diğerine hissiz ve yabancı. kimi zaman küs, çoğu zaman suskun… Yol, takatsiz.
bir zamanlar el eleydiler; sözde, lokmada, sırda birdiler. dede ocaktı, talip köz. Yol’a değil, kendi yollarına savruldular.
ve yine şimdilerde, dernekler güçsüz, sanki kabuk, içinde boşluk, dışında gurur. Ocaklar dağılmış. talip başka yerde, dede başka yerde. erkân yetim, terazi dengesiz. Yol, eksik!
ve görülüyor ki, gelen “Rönesans” dedikleri, bir diriliş değil, dağılmanın sızısı:
