Kendi noksanını bilip arif ol
Kimsenin ay’bını gözetme gönül
Yetmiş üç millete bir nazarla bak
Hak sevmiş yaratmış söz etme gönül
Sakın cahil olup lakırdı düzme
Kimsenin alemde gönlünü üzme
Düzelmiş bir işi varıp da bozma
Isınmış dilleri buz etme gönül
İlbami halini bir düşün şöyle
Dünyaya gelmekte fırsat ne böyle
Hakkın verdiğine bin şükür eyle
İhmale düşüp de az etme gönül