Otuz yıldır Köse Dağ’ın başında
Ot çıkar dediler, hele çıkacak!
Kör katırın memesi yok döşünde
Süt çıkar dediler, hele çıkacak!
Dert, keder doğurdu her vaat, her son;
Bu masanın değil, bu hesap garson.
Yalanla beslenen serçeden bir ton
Et çıkar dediler, hele çıkacak!
Umutları süzdük paslı kevgirden,
Şahlanma bekledik huysuz beygirden.
Asaletsiz kısrak, soysuz aygırdan
At çıkar dediler, hele çıkacak!
Kabahat ne sonu ne de ki ilki;
Hep sabrettik, dedik: Düzelir belki.
Yıllardır çiftleşir çakalla tilki
İt çıkar dediler, hele çıkacak!
Şeytan tüccar ile hesap uyuşsa,
Değişiriz doru kırla değişse.
Her takasta borçlu kaldık ne işse
Fit çıkar dediler, hele çıkacak!
Harun, arif olan tutar öğüdü;
Sıkıntı denilen çocuk büyüdü.
Kırk yıl sulattılar kuru söğüdü
Dut çıkar dediler, hele çıkacak!
HARUN USTAOĞLU