Bir softa dinimi sordu
Dedim sevgi dinim benim
Şaşırdı düşündü durdu
Dedi kitabın yok senin
Dedim canlı kitabım ben
Dedi sefil bir kulsun sen
Dedim sureti hak benim
Dedi deli olmuşsun sen
Dedi ki kıblen ne yanın
Dedim dostun cemalidir
Dedi ya bu kâbe nedir
Dedim Adem’in gönlüdür
Dedi söyle abdest nedir
Dedim gönülü yıkamak
Dedi ki ya bu su nedir
Dedim teni yıkar ancak
Dedi içtiğin dem nedir
Dedim cennetteki şarap
Dedi haram değilmidir
Dedim bana iç diyor rab
Dedi ki ya oruç nedir
Dedim nefsi aç bırakmak
Dedi ama sen yiyorsun
Nefsi mide sanma ahmak
Dedi orucu ne bozar
Dedim kul hakkını yemek
Dedi bu Kuran’da yazar
Dedim Adem kur’an demek
Vefai böyle bu haller
Ceme girmiş bizim eller
Hakka çıkar bütün yollar
Dedi budur doğru gerçek