Beyler
Bir koltukta iki karpuz taşınmaz,
Er geç biri düşer, kırılır beyler.
Kim demiş ki yürümekle aşınmaz?
Yol aşınmaz, yolcu yorulur beyler.
Atın da dizginler, ağzında yular,
Derya buharlaşır, nehirle dolar.
Göze hor görünür bulanık sular,
Taşa vura vura durulur beyler.
Çark bir gün bozulur, böyle de gitmez.
Kâinat durdukça insanlık bitmez.
Falan oğlu filan oğlu fark etmez,
Herkese bir sela verilir beyler.
Söner elbet bu ateşte yananlar,
Son yolcudur o âleme dönenler.
Kaldığı dünyayı baki sananlar,
En son musallada görülür beyler.
Kul Cemâl Divani bundan ar etmez,
Doğrunun yerini Mevla dar etmez.
Rüşvet, torpil, parti, adam kâr etmez,
Bir gün Hak mahkeme kurulur beyler.
Cemâl Divani
2.11.2025