Aşnamdan ayrıldım yamandır halım
Adettir aşıkın hali böyl’olur
Pir aklımı aldı çevirdi başım
Mecnun dedikleri böyl’olur
Murayi olanlar bir sırra ermez
Gögsünde iman olan aşıka kıymaz
Üstüne yaslanan kokuna doymaz
Firdevs-i âlânın gülü böyl’olur
Şu aşkın ateşi sinemi yaktı
Ah ile feryadım göklere çıktı
Gözlerimden yaş yerine kan aktı
Yaz bahar çayının seli böyl’olur
Göründü gözüme bu aşkın babı
Bülbül dalda sadâ verir harabı
Beni mest eyledi aşkın şarabı
Dost elinden gelen dolu böyl’oldur
Pir Sultan Abdal’ım yoldan dönmezem
Dünya ahret Piri elden koymazam
Muhanetin sofrasına sunmazam
Saadetli Sultan kulu böyl’olur
