Fabrikalarda köylerde
Sokaklarda alanlarda
Emektir var olan
En kutsal değerdir emek
Düşünceyle birleşir Sosyalizm doğar
Kim demiş sosyalizm Öldü diye
İşte biz ölmedik
Ölümler boy verdikçe
Yaşarız yüreklerde sevda sevda
Gün gelir apansız bir gecenin
Karanlığı çatlatan
Şafaklar gibi doğar düşüncelerim
Düşünüyor diye Öldürülüyoruz
Ama yılmıyoruz
Sosyalizm bir düşüncedir ölmez.
Ey ellerini yüreğimde
Kanayan yaraya basmış katiller
Sizin gücünüz yetmez
Öldürmeye sosyalizmi
Sömürüden alır gücünü
Kolay mı, sömürünün olduğu yerde
Sosyalizm ölsün.
Yürürüm başım dik boyun eğmem
Bir proleterim ben / ben kolay ölmem..
Kuşkusuz öldürebilirsiniz beni
Ama düşüncelerim
Her doğan bebekle
Yeniden yeşerecek
Ülkemin her bir yerinden
Zemheri sonrası kardelen gibi
Çatısız gecekondulardan
Sömürü çarkı gibi çalışan fabrikalardan
Düşer gelirim yollarına özgürlüğün
Yaşarım inat olsun diye
Bombalar parçalasa da yüreğim
Yaşar düşüncelerim
Ülkemin dört bir yanında
Ezilen sınıfımda yaşar
Gün gelir;
Kırsaldan Ağa ırgatından
Üç çocuklu Ayşe kadından.
Kestiğiniz filizler gibi boy verir düşünce
Sizler ister asın kesin beni
Bir nehir gibi akarım
Yolumdan dönmem
Bir proleterim ben/ben kolay ölmem
Öldürebilirmisiniz?
Selvi’yi kesseniz dibinden
Ölmez yanılmayın sakın
Bir selvi kesseniz
Binlerce filiz sürer
Kökünden söküp atmalısınız
Koparmalısınız topraktan.
Ama gücünüz yetmez buna
Milyonlarca selvi filizlendi
Umut umut bu ülkede
Bitirmeye çalışırken selvileri
Sizler ey kokuşmuş düzenin
Kirli yüzlüleri
Sizler tükeneceksiniz..
Kokuşmuş düzeniniz
Yıkacak sizleri
Baskılar sömürüler
Yaşatacak sosyalizmi
Yaşama sevdası saracak
Tüm benliğimizi
İşte o şafakla doğacağım yeniden
Bir proleterim ben / Ben kolay ölmem
Orakta çekiçte ben varım
Başakları toplarım orakla
Alın terim kokar çekicimin sapı
Mengene ağzında
İşkencede kalır sevdam
Kaynak makinesiyle puntalanmış
Yaşama direncim
Kolay kopmaz
Torna aynasına sıkışmış gözlerim.
Tavlanan çelik değil
Yüreğimdir ocaklarda
Tavlandıkça kızaran
Kızardıkça kızıllaşan
Meneviş rengi sevdalardayız
O gün geldiğinde pul pul dökülür
Nasırlı ellerden sevda
Aşktan ve sevgiden yana
Doğar sosyalizm Güneşim
Tanyeri ağartan
Kızıllığıyla doğar
O ışıkla doğacağım yeniden
O günü görecektir benden gelen
Bir proleterim ben/ Ben kolay ölmem
Uçaklarda ben varım
Uydularda ben
Bastığınız toprakta ben
Kara sapanın sapında ben varım
Buğdayların başaklarında ben..
Üreten benim
Yaratan ben
Nasırlı ellerim bilir
Lokomotiflerde teker
Gemilerde motorum ben
Maden ocağında
Katledilen emek
Tanklarda paletim ben
Makinelinin ateş kustuğu tetiğim
Potalarda eritilen maden
Kolay mı madeni çeliğe dönüştürmek
İşlemek boy boy
Panzerlerde bağlı cıvatayım ben.
Namluda mermiyi patlatan iğneyim
Çekilmeye hazır tetiğim ben
Bir proleterim ben / Ben kolay ölmem.
Yattığınız yatakta ben varım
İçtiğiniz çayda ben
Mısırda, buğdayda ben varım
Zeytinde, şekerde ben
Demlendiğiniz rakıda ben varım
Sigaranın tütünün de ben
Var olan benim…
Nasırlı ellerde sancı ben
Attığınız her adımda ben varım
Gecekonduların kuytularında ben
Doğuda katledilen yürek benim
Sanayide yok sayılan emek ben
Köyde ben
Şehirde ben
İşkencede ben
Ölümlerde ben
Namlunun ucunda
Kurşun benim
Polisin önünde hedef ben
Bir proleterim ben
BEN KOLAY ÖLMEM…
1 Mayıs 1987 Abdullah Oral..
