Bir vasiyetim var size erenler
Beni İmamlara yıkatmasınlar
Bir dostum paklayıp versin toprağa
Ardımdan Fatiha okutmasınlar
Yaşarken gitmedim ben hiç camiye
Ölünce götürmen, Müslüman diye
Benim isteğimdir birkaç devriye
Sureyle, ayetle kaldırmasınlar
Cennet, cehennemi ölçüp biçerim
Sırat Köprüsü’nden kendim geçerim
Kırk huri verseler, eşim seçerim
Beni bunlar ile aldatmasınlar
Uğrayın evime, demimden alın
Gamı, gasaveti bir yana salın
Bir nefes de benim sazımla çalın
Teli suskun kaldı dedirtmesinler
Bir selvi ağacı dikin başıma
Eşlik etsin baharıma, kışıma
Yaprakları yorgan olsun döşüme
Dallarını kırıp incitmesinler
Bu devri âlemde gezdim yoruldum
Boz bulanık suydum aktım duruldum
Hakk’ı arar iken kendimde buldum
Başka yerde bana aratmasınlar
Bu evren sonsuzdur, benden de sonsuz
Devredip gideriz bedensiz, donsuz
Ne o bizden ayrı ne de biz onsuz
Hakk’ı benden ayrı göstermesinler
’’Devrin daim olsun’’ de gel başıma
Önceki dörtlüğü yazdır taşıma
Bir daha çıkamam bil ki karşına
’’Piri’’ sırra erdi, gelmez desinler
Piri Er
Bir vasiyetim var size erenler.
Şiir Divriği’nin eski ismiyle Bahtiyar Venk ( Bahtiyar Fengi ) yeni ismiyle ise Gökçebel isimli Alevi köyünden Halk Bilimci ve yazar Piri Er’e ait.
Venk /Fenk kelimesi Ermenice manastır anlamına geldiğinden ve köyde manastır kalıntıları olduğundan devlet köyün adını değiştirmiş
