Benim ile bir gün davan
Bitecektir deli gönül
Fırtınalı dağın ovan
Yitecektir deli gönül
Yaşın olsa da doksan beş
İçin dışın yirmiyle eş
Son gününde açan Güneş
Batacaktır deli gönül
Kaybolacak yolun izin
Susacaktır cura sazın
Son bir defa yürek közün
Tütecektir deli gönül
Dağı yaran Ferhat ile
Kerem gibi vurup çöle
O çektiğin dert gam çile
Yetecektir deli gönül
Çoğu zarar azı kârın
Bir cepsiz bez bütün varın
İkrâri’yi ahu zarın
Yutacaktır deli gönül
(Ozanca lll kitabımızdan)

