İlim dergâhının kapısını açan
Pirim Hacı Bektaş ben sana geldim
Güvercin donunda semaya uçan
Pirim Hacı Bektaş ben sana geldim
Felsefeni rehber kıldım kendime
Hiçbir hile düşünmedim kendime
Nevşehir’in Hacıbektaş yurduna
Pirim Hacı Bektaş ben sana geldim
Divanına sazım çalmaya geldim
Ben pirime mihman olmaya geldim
Ağlayan özümde gülmeye geldim Pirim
Hacı Bektaş ben sana geldim
Kırkların ceminde kazan kaynıyor
Lokmanı tadan insan doymuyor
Suyunu zemzem misali içen kanmıyor
Pirim Hacı Bektaş ben sana geldim
Gönlümden inmiyor Hünkâr’ın dağı
Aşkınla yanıyor yüreğim bağı
Murtaza Yalçın’ın, bu son durağı
Pirim Hacı Bektaş ben sana geldim
