Âşık Veli, Âşık Kemter, Âşık Kamber, Âşık Agâhi, Âşık Veysel, Âşık Hüseyin…
Aleviliğin kamusal alana açılmasının başlangıcı, sanıldığı gibi örgütler eliyle olmadı. “Alevi Âşıklar” ilk sözcülerdi. Onlar köy köy, kasaba kasaba, kent kent geziyor; halkla iç içe oluyor; Aleviliği şiirlerinde ve sazıyla halka aktarıyordu.
Destancılar da bu anlamda önemli bir fonksiyon üstleniyor; “Alevi Âşıklar”ın anlatılarını yaygınlaştırıyordu.
İç Anadolu’da Şarkışla’nın kuzeybatısında Kızılırmak vadesinde Yıldızeli ile Akdağmadeni arasında kalan alan Emlek yöresi olarak biliniyor.
“Emlek Yöresinde Ozan Olmak” Ali Dinçal’ın 1993’teki makalesinin adı. Ancak, öncesinde de Ali İzzet Özkan, Mihmani… bilinen halk ozanları; Âşık Veli, Âşık Kemter, Âşık Kamber, Âşık Agâhi, Âşık Veysel, Âşık Hüseyin gibi…
Bugün, “Emlek Aşıkları Festivali” adına festivaller düzenleniyor ve bunlar kitaplar halinde yayınlanıyor:
Emlek Aşıkları Festivali, 12-13 Ağustos 2017. Kızılırmak Organizasyon, Sage Yayın Matbaacılık, Ankara 2017?, 140 S.;
Zafer Akkaş (ed.): Emlek Aşıkları Festivali, 5-6 Haziran 2019. Teknosoft Eğitim Teknolojileri, Ankara 2019?, 64 S.
Öte yandan, Ali İhsan Tuncalı, “Emlek Alevi Şairleri”ni Âşık Veli’yi, Âşık Kemter’i, Âşık Kamber’i, Âşık Agâhi’yi, Âşık Veysel’i, Âşık Hüseyin’i derliyor ve eseri 1967’de “Emlek Alevi Şairleri” adıyla [Türkyolu – Bizimşehir Matbaası, İzmit 1967, 144 S.] basılıyor. Eserin biraz daha genişletilmiş yeni baskısı, 2000’de “Emlek Alevi Âşıkları” adıyla [Kızılırmak Yayınları, Ankara 2000?, 252 S.] okurla buluşuyor:
Emlek yöresi sadece bir coğrafi yöre değil; onu tanımak, Aleviliğin kamusal alana açılmasının kodlarını anlamaktır… | @ismailenginhd
