Velayet Aytan

Böyle gördük böyle öğrendik bizlerGönül bir Kâbedir, kırılmaz imiş.En güzel yer dostun güzel gönlüdürBaşka bir mekâna varılmaz imiş. Leyla kıymet verir Mecnun çölüneAslı hürmet eder Kerem külüneHak rızası için dostun gönlüneHizmet eden gönül yorulmaz imiş. Aşığım sözümü demem herkeseSana söylüyorum sese gel seseİnsan dost gönlüne sarılır iseFâni olan şeye sarılmaz…

Bir bilene sordum hesap kitabıİki kere iki dört eder dedi.Anlat dedim bana bunca azabıAşıklar herşeyi dert eder dedi. Dedim hayr’ı şer’ri gel eyle beyanDedi bunu bilir bir ehl-i imanHak’tan hayır gelir her dem, her zamanKötülüğü kötü fert eder dedi. Dedim söyle kimdir ahde sadıklarDedi işte onlar bağrı yanıklarVelayet’e tâbî olan…

Kavgaya davet etme, ben aşkın sefiriyimGafil gönlünde olan bu dinin kafiriyim Hak ehlinin yanında yüce olur makamımHal bilmez insanların gözünde serseriyim Elim ile gönlümü çektim tüm mâsivadanDünya, ukba istemem cemâlin esiriyim Rehberiyim Kanber’in, rehberiyim Kerem’inUstadıyım Mecnun’un sevdanın tefsiriyim Fâni ile işim yok, bâkîye talibim benİlm-i ledûn okurum hak yolun mahiriyim…

Gönlün bağlandığı bir güzel rehber Kervanı çekiyor ALİYE DOĞRU Hak bizi bu yolda etsin muzaffer Gönlümüz akıyor ALİ’YE DOĞRU Ya Ali diyerek geldik bu deme Dil öğrettik Havva ile Ademe Şirin dilli rehber gönül bahçeme Aşk sevda ekiyor ALİ’YE DOĞRU Sultanım, sertacım canım ciğerim Bismillahla açar gönül defterim Ya Ali…

Beni tanımayan varsa tanısınAşk yurdunda meyve veren bağ benim.Zalimin, gaddarın zülmü önündeBaşını eymeyen yüce dağ benim. Allah bana vermiş mutlak ihtiyarBenim elimdedir kâr ile zararBen insanım, her şey benim için varÖlü benim, diri benim, sağ benim. Gâhi aktım gâhi duruldum işteBir Velayet idim yoruldum işteGâhi öldüm gâhi dirildim işteGelip geçen…

Ben sana ikrarı vermişim ezelAhd u peymanımdan çıkan değilimBeni böyle tanı böyle bil güzelSenden başkasına bakan değilim Gel eyleme bana ne olur kahirSen kahir edersen gün olur zehirSen benim ummanım ben de bir nehirSenden başka yere akan değilim Yar yanında önem verilmez canaCan kurban edilir güzel cananaHerşeyin bir sonu var…

Gerçek eren isen sana söyleyimGerçek erenlerle sohbet hoş olurMuhabbete doyum olmaz neyleyimBenim gönlüm muhabbette coş olur El deymesin has bahçenin gülüneKem gözle bakılmaz Hakkın kulunaGönül verme şu dünyanın malınaDünya malı sana kalmaz boş olur Belli olmaz imiş aşığın haliKimseye dokunmaz onun vebaliİnsanlar dünyada Kabe misaliOna kötü bakanlar da taş olur…

Tek hücreli gibi mitoz yaparakBölüne bölüne çoğalıyoruz (!)Bugün onu, yarın bunu öperekSalına salına çoğalıyoruz (!) Bazen kaştan, bazen bakan gözlerdenAnlamsız, mânâsız renksiz yüzlerdenBazen doğru, bazen yanlış sözlerdenAlına alına çoğalıyoruz (!) Mazlumlara umut olacak gündenİnsanlığa bâki kalacak gündenBugün varız ama, gelecek gündenSiline siline çoğalıyoruz (!) Dalınırsa eğer, hayal düşlereBaşkası yön verir…

Ben sılamdan ayrı düştüm düşeliDem be dem rengimi soldurur gurbetDert çeken yüreğim olmaz neşeliBu hal ile beni öldürür gurbet Bilmem bu gurbetin kimde vebaliAncak çeken yürek bilir bu haliAcı soğuk esen rüzgar misaliGönlümü gam ile doldurur gurbet Her kararda beni bin pişman edipYerde süründürüp perişan edipDostlarımı bana has düşman edipFeleği…

Dokunsalar şırıl şırıl yağacakSanki yağmur yüklü bulut gözlerim.Bir sebep arıyor infilâk içinPatlamaya hazır barut gözlerim. Gözlerim gülemez herkes gülmedenMazlumlar zalimden hakkın almadanNice dert saklıyor kimse bilmedenGören sanar mutlu, mesut gözlerim. Mâdem anlayan yok, konuşsan bileİçinde olanı getirme dileNice yıldan beri çekersin çileBiraz daha eyle sükût gözlerim. Velayet’le doğar senin sabahınSonu…