Doğduğum gün adın edilmiş telkin
Hep kendi hükmünü bildirme nolur
Soysuzun elinde yağmada mülkün
Birde sensizlikle öldürme nolur..
Yaşamak adına vurulmuş boynum
Ben yoruldum gayrı sende kayboldum
Şu koca evrende açmadan soldum
Birde elaleme güldürme nolur…
Ölümle sınanır çocuklar bu yaz
İnsan elbet eder doğaya niyaz
Nedir orta yerde beş vakit namaz
Abdest tutmaz suyla kıldırma nolur…
Felsefesi olmaz dumansız aşkın
Yıkılmış derinden gönülde köşkün
Olmadım dünyada yoluna düşkün
Birde yobazınla saldırma nolur…
Hak dedikce Tanrı’m ortada kaldım
Zaten adına çok infazlar aldım
Bu mu adaletin ben hergün öldüm
Gayrı varlığınla soldurma nolur…
İnsan yığın yığın boş kalabalık
Neden orta yerde bu yalakalık
Laf anlamaz bakar boş alık alık
Cahili başıma doldurma nolur…
Ozan vurguniyim dağlar yanıyor
Kuzgunlar başımda leşe dönüyor
Zaten yürek yara bere kanıyor
Birde saçlarımı yoldurma nolur…
Haziran 1996. Abdullah Oral…
