Neyleyeyim dünyayı şanı şöhreti.
Ah Hüseyin deyü ağlar gezerim.
Aldı beni imamların firgatı.
Ah Hüseyin deyu ağlar gezerim.
Doğunca cebrail kundağın aldı.
Arştaki melekler secdeyi kıldı.
Böyle zatı yezit şehit eyledi.
Ah Hüseyin deyü ağlar gezerim.
Mattem aylarında artar firgatım
Ahu nalan etmek benim merakım
Narı iştiyaktan yanar yüreğim
Ah Hüseyin deyü ağlar gezerim
Zarım işitenler kaldılar tana
Dediler teselli gerektir sana
Yüz bin öğüt versen kar etmez bana
Ah Hüseyin deyu ağlar gezerim
Cihan benim olsa şad olup gülmem
Dest uzatıp çeşm-i giryanım silmem
Çilekeş dervişim sefayı bilmem
Ah Hüseyin deyu ağlar gezerim
Firdevs bahçesinin kırmızı gülü
Ben aşığın oldum onun bülbülü
Görünür gözüme kerbela çölü
Ah Hüseyin deyu ağlar gezerim
Gönül mürgü seyrangaha çıktıkça
Kerbelada şehitlere baktıkça
Ilgıt ılgıt al kanları aktıkça
Ah Hüseyin deyu ağlar gezerim
Arş-ı semavatta gördüm nurunu
Aşkına düşenler verir varını
Ali oğlu Muhammedin torunu
Ah Hüseyin deyu ağlar gezerim
FEDAİ dervişin derdi veremdir
Cihanda kam ehli olanlar kimdir
Neyleyeyim dünyayı şanı şöhreti.
Ah Hüseyin deyü ağlar gezerim.
