Derülüben Hak cemine gelenler
Edeb ile erkân ile gelmeli
Ayn-ı cemde saf oturan saf duran
Mahabbette hazin hazin gülmeli
Ayn-ı cem kardeşler yeriniz bilin
Taşra çıkarsanız gönülde kalın
Bu yol sâhibinin himmetin alın
Mü’minin başında devlet olmalı
Mü’min niçün kir getirmez yüzüne
Niyaz eder dedesinin dizine
Kıyamette mil sokarlar gözüne
Mürşidin niyâzın dilden olmalı
Baylığ ile varlık benlik getiren
Bulunur mu kendi kendin getiren
Mürşid ile bir döşeğe oturan
Kıyâmette yüz üstüne kalmalı
Kudretin meyinden bizler de içtik
Aşkın küresinden kaynadık coştuk
Anlar baştır bizler ayağa düştük
Aman kardeş haddimizi bilmeli
Mümin olan mü’min nice olmalı
Dışarıya pazvandını salmalı
Süpürgeci süpürgesin almalı
Her hizmetler yerli yerin bulmalı
Şakacılar saka suyun doldurdu
Mürşid parmağını suya daldırdı
Bir damlası birbir şeytan öldürdü
Nûş edüb münkire lânet kılmalı
Okunur nefesler çalınır düvaz
Hayır nasihati pirlerden duy yaz
Anda kabul olur bin türlü niyaz
Fark edüb de törelerin bilmeli
Dede olan mürşidliğin bildirdi
Ayn-ı Cemi gülbang ile doldurdu
Cem halkını ayak üstü kaldırdı
Sâkin olup yerli yerin bulmalı
Uyanır zâkirler çalınır sazlar
Anda kabul olur niyazlar nazlar
Gele sanma ede gelinler kızlar
Mü’min olan buna murad almalı
Bunu böyle kurmuş asıldan kuran
Emr olunca gelir sofrayı kuran
Dedemiz deyince oturan duran
Hiç gaybetsiz evinize varmalı
Boştur sanma Kul Çevrinin emeği
Sakın kardeş bâkî sanma dünyâyı
Gayet pâktır erenlerin yumağı
Kurban kesüb yılda bir kez yunmalı.
