Kendi özündeki hakkı bilmeyen
Sevda ummanına dalsa ne çıkar
Kendiyle barışık olmayan insan
Barış diye dağlar delse ne çıkar
Şafak söker başlar yolculuk günde
Paslı bıçak saplı oynuyor tende
Ya sabır duası dökülen kanda
Derdine bir derman bulsa ne çıkar
Acır dost yarası iner derine
Yaşam, solar hazan değer yarına
Koskoca bir ömür dökük virane
Yar beni gözünden silse ne çıkar
Göç yolu dikenli acıtır canı
Sermaye katlime çalıyor çanı
Yıkılır emeğin şöhreti, şanı
Çeliği tırnakla yolsa ne çıkar
Halkın yüreğini yakıp kavurur
Gün gelir çınarlar bile devrilir
Toprağında yanar külü savurur!
Çocuklar bir günlük gülse ne çıkar
Yürekler körelir dil nasır tutar
Özgürlük düşleri usumda tüter
Hayat bizden öte demirler atar
Gönül bir güzelde kalsa ne çıkar
Zulme çaresizce eğilir başlar
Değişim rüzgârı yarım gülüşler
Sessizce dökülür gözlerden yaşlar
Alanlar güllerle dolsa ne çıkar
Artık bitsin cana verilen zarar
Kapitalist, savaşla hep çözüm arar
Barış için savaş olmalı ikrar
Bir vurguni ozan ölse ne çıkar…
